Polecany artykuł:
W sumie naukowcy naliczyli kilkanaście nieznanych konstrukcji, które posiadają dwa lub nawet trzy pierścienie obwałowań. Pozostałe mają tylko jedną linię umocnień. Różnice w ich budowie mogły wynikać z funkcji, jakie pełniły lub okresu, w którym powstały. Archeolodzy przypuszczają, że wszystkie grodziska mogą pochodzić z czasów od IX do XIII w.
Co ciekawe te tereny były już wcześniej obiektem zainteresowań archeologów w ramach akcji Archeologiczne Zdjęcie Polski (AZP). Więc odkrycie wywołało jeszcze większe zdumienie.
- Nie spodziewaliśmy się aż takiej liczby nieznanych obiektów. Zaledwie w ciągu kilku dni udało się nam namierzyć kilkanaście miejsc, które są potencjalnymi grodziskami. Do 2016 roku znaliśmy w tym rejonie 10 grodzisk, z czego dwa były poznane w 2015 roku - powiedział Cezary Sobczak z Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie, kierownik projektu, w ramach którego dokonano znalezisk.
Niezwykle pomocna okazała się zaawansowana technologia. Archeolodzy wykorzystali lotnicze skanowanie laserowe, które umożliwia prowadzenie badań nawet pod pokrywą lasu czy łąki.
- W internecie co jakiś czas publikowane są kolejne numeryczne modele terenu, czyli wynik lotniczego skanowania laserowego przeprowadzanego w ramach projektu ISOK (Informatyczny System Osłony Kraju przed nadzwyczajnymi zagrożeniami). Dane z tego projektu dostarczają nam precyzyjnego ukształtowania skanowanych powierzchni i na ich bazie można było na nowo odkryć grodziska, które zostały zapomniane przez kilkaset lat po porzuceniu ich przez osadników - dodaje Sobczak.
Prawdopodobnie nowo odkryte grody w IX-XI w. mogły należeć do jakiegoś odłamu Waregów, czyli wschodnich Wikingów. Kim byli późniejsi (XII-XIII w.) mieszkańcy międzyrzecza Biebrzy i Supraśli trudno stwierdzić.
- To dla nas zagadka kto wzniósł i mieszkał w tych grodach, bowiem znaleziska leżą na terenie pogranicza polsko-rusko-jaćwieskiego - wyjaśnia badacz.
Prace archeologiczne są prowadzone w ramach projektu badawczego "Nieinwazyjne rozpoznanie ośrodków grodowych międzyrzecza Biebrzy i Supraśli". Projekt ten jest realizowany przez Dział archeologii Bałtów PMA przy współpracy z Muzeum Podlaskim w Białymstoku i Stowarzyszeniem Przyjaciół Państwowego Muzeum Archeologicznego.