To najpiękniejsze miasto na Podlasiu? Zachwyca atmosferą i niepowtarzalnym charakterem

Tykocin – niewielkie, spokojne miasteczko na Podlasiu – urzeka nie tylko ciszą, ale i bogactwem historii. To jedno z tych miejsc, gdzie można poczuć ducha dawnej Polski: z malowniczym rynkiem, okazałym kościołem Świętej Trójcy i odbudowanym zamkiem królewskim, pamiętającym czasy Zygmunta Augusta.

Spacer po Tykocinie. Perła Podlasia

Spacerując po Tykocinie, mamy wrażenie, że przenieśliśmy się kilka wieków wstecz. Uliczki miasta zachowały autentyczny klimat dawnej Rzeczpospolitej, a synagoga – jedna z najstarszych i najlepiej zachowanych w Polsce – przypomina o wielokulturowym dziedzictwie regionu.

Czytaj też: To jedno z najstarszych miast w Polsce. Ciekawa historia, klimat i widoki jak z pocztówki

Tykocin to również raj dla miłośników przyrody. Położony nad malowniczą Narwią, otoczony lasami i łąkami, zapewnia odwiedzającym niezapomniane widoki, zwłaszcza o świcie lub zachodzie słońca, kiedy mgły unoszą się nad rzeką niczym w bajkowym filmie. Nic dziwnego, że Tykocin był jednym z miast, w którym kręcono kultową komedię "U Pana Boga w ogródku".

Niepowtarzalna atmosfera Tykocina

To miejsce, które każdy Polak powinien odwiedzić choć raz – nie tylko ze względu na piękno architektury, ale przede wszystkim, by poczuć niepowtarzalną atmosferę, której próżno szukać w większych miastach. Tykocin naprawdę zasługuje na miano perły Podlasia.

Czytaj też: W tym uzdrowisku woda działa cuda! Bywał tam nawet Jan Paweł II

Dlaczego Tykocin to najpiękniejsze miasto w woj. podlaskim?

• Zabytkowy układ urbanistyczny – zachowany niemal w nienaruszonym stanie od XVII wieku, z rynkiem i barokowym kościołem Świętej Trójcy.
• Zamek w Tykocinie – odbudowany zamek królewski, związany m.in. z królem Zygmuntem Augustem.
• Dziedzictwo żydowskie – jedna z najstarszych i najważniejszych synagog w Polsce, świadectwo wielowiekowej obecności społeczności żydowskiej.
• Położenie nad Narwią – malownicze krajobrazy, bliskość przyrody i parków narodowych.

Tykocin – mimo swoich niewielkich rozmiarów – wydaje się kwintesencją podlaskiego ducha: pogranicza kultur, religii i tradycji.